Zo en toen zat de eerste week er echt op. Ik kom tot de conclusie dat ik dit hier wel kan volhouden(A)

Even catching up, ten eerst woensdag. Nou 's ochtends hetzelfde riedeltje als altijd. Waren ons alleen dood aan het stressen omdat in de keuken de klok achterliep - dus wij dachten eens even lekker alle tijd van de wereld te hebben - en in de kamer van Daniëlla liep hij voor, waardoor het dus opeens veel te laat was. Uiteindelijk waren we op school ongeveer de eersten.. Maarja beter dan te laat natuurlijk. Ik had me dusnatuurlijk voorgenomen om die middag alle klokken goed te zetten, maarja dat is dus nog steeds niet gebeurd;)

Was net op mn kamer geïnstalleerd, kwam Monica vragen of ik mee de stad in ging. Nou dat hoef je tegen mij geen twee keer te zeggen natuurlijk, zoveel had ik nog niet van Accra gezien. We gingen langs bij een vriendin van haar uit Cameroen, dus wij fijn opgehaald door die chauffeur van haar, prima. Nu zag ik het verkeerin hetdaglicht, stond echt van de ene kant tot de andere kant van de stad file, inclusief alle verkopers langs de auto's natuurlijk. Onze chauffeur had geen zin om 3 uur in de file te staan, dus ging hij maar fijn - gewoon omdat het kon natuurlijk - langsde file tegen de richting in rijden, langs alle beteuterde, maar totaal geen actie-ondernemende politieagenten. Zodoende arriveerden wij 20 minuten later op plek van bestemming. Dora, die vriendin van Monica, had voor een bruiloft die zij zaterdag hadden echt zo'n heerlijke typisch Afrikaanse jurk laten maken, voor 10 euro! Dus dat ga ik ook laten doen, heb toch nog tot december..
Daarna gingen we met zijn drieën naar de Accra shoppingmal. Nou dat was echt anders. Wel heel leuk, het is gewoon een gebouw met 3 verdiepingen met alle soorten winkels, supermarkten, cafeetjes, uitgaansgelegenheden en een bioscoop. Net alsof ze het hele centrum in 1 gebouw hebben gestopt.. Is dan ook wel groot maar toch. Misschien is er ergens nog wel een centrum iets, maar ik zou het niet weten. Het is echt zo anders, je kan het echt gewoon totaal niet vergelijken met een europese hoofdstad.
Verderverliep de dag rustig. Had ik om 8 uur de kinderen in bed en dacht eens lekker rustig te gaan skypen, mailen en wat dan ook. Boem, duisternis.

Het word hier al welvroeg donker omdat het soort van lente is ofzo, dustoen de stroom uitviel zag je ook echt niks meer. En daar zat ik dan voor mijn zwartelaptop. KwamRené binnen meteen kaars op zo'n standaard. Voelde me echt net zo'npersoon uit demiddeleeuwen, alleen ontbrakmijn nachtjapon totop de grond enmijnellenlange vlecht;)Duurde niet al te lang gelukkig..

Donderdagochtend 6 o'clock ging mijn wekker weer heerlijk af, maar dan is het ook zo kwart voor 8 en loop ik weer terug van de school. Vandaag zouden Monica en ik gaan hardlopen. Ze was erg gelukkig dat ik dat graag wilde doen, want de vorige au-pair had echt een hekel aan sporten. Dus thuisgekomen in de loopschoenen en -kleren en naar buiten. Nou dat was wel even wennen natuurlijk. Ten eerste totaal ander klimaat, als je uit het 's ochtends nog wel koele huis naar buiten komt valt de warmte echt zo op je. We renden gewoon op de zijkant van de weg en al die mensen kijken! Niet normaal! Zal wel niet zo vaak voorkomen dat er een donkere en een blanke samen langs de weg gaan hardlopen;) Uiteindelijk lekker halfuurtje gelopen en daarna nog ff wat oefeningen gedaan.. Gaan we twee keer in de week doen. Dat is het voornemen in elk geval.. Als de zon niet schijnt.

Verder liep de dag rustig op zijn eind, zonder outstanding bijzonderheden..

Vrijdagmiddag toen ik Daniëlla en Jan-Nathan uit school had gehaald gingen wij na het huiswerk lekker weer schilderen, want dat was goed in de smaak gevallen. Vooral toen ik ze uit ging leggen dat ze door te mengen elke kleur wilden maken die ze wilden, waren ze niet meer te stoppen! Waren we net begonnen kwamen er twee vriendinnen van Monica met twee heel lieve jongetjes van 3 en 4. En die gingen gezellig meedoen natuurlijk! Wat nu het probleem was, dat als je op 4 kinderen tegelijk moet letten of ze niet zichzelf of de muur onderkleuren. Ze moet helpen, Julia kan je even dit doen, Julia kan je even dat doen? En er dan 2 van die kleintjes tussen hebt zitten die dus niet zo goed luisteren als je zegt hou de kwast op je papier. Dan krijg je wat ze noemen een catastrofe.
Verf op de stoelen.
Verf op de muur.
Verf op de grond.
Verf op kast.
Verf of de deur.
Verf op het bad.
Verf op de wastafel.
Van de witte knutseltafel was niet meer te zien dat hij ooit wit was.
Verf op hun kleren.
Verf op mijn kleren.
Verf in onze haren.
Maar, wonder boven wonder zat er ook nog verf op de papiertjes.
Dus we hebben wel een hele mooie collectie om aan deze fijne, maar hard werkende middag terug te denken.

En wat was ik gelukkig met mijn 5- en 7-year old, die mij wel fatsoenlijk begrepen.

Nou ik word hier best gefrustreerd van, het is inmiddels zondag en ik ga voor de derde keer een poging doen om dit voor mij inmiddels niet interessant maar vervelende verhaal af te maken. Ik word namelijk nog weleens onderbroken door het heerlijke afrikaanse gevoel voor stroom hier. Volgens mij houden ze van knipperlichten.

Zit wel aan een heerlijke cocktail.

Zaterdag hadden René en Monica een bruiloft, dus we hadden het huis voor onszelf. Hoefde gelukkig niet zoo vroeg mn bed uit. Ze waren braaf televisie aan het kijken en Maeko - de kok - zorgde voor het ontbijt. Nou gewoon lekker rustig dagje gehad, we hebben een appeltaart gebakken en vervolgens laten aanbranden. Volop met de barbies en auto's gespeeld en 's avonds gingen we pannekoeken bakken. Ze gingen alleen allemaal kapot! Ik kon helaas niet de schuld geven aan het beslag, want deze had ik zelf uit NL meegenomen van de Albert Heijn.. Maar de pan en de pit waren scheef en kon niet zachtjes. En de spatel was ook naar. Dus het was niet mijn schuld(A)

En nu denkt Maeko dat ik niet kan koken, omdat de taart is aangebrand en de pannekoeken kapot waren.. Maarja, pech.

Vanochtend weer naar de Afrikaanse kerk geweest en lekker rustig middagje.. We krijgen zo gasten voor het eten, dus Monica is al de hele middag in de keuken bezig en vandaar deze heerlijke cocktail alvast naast mij.

Vind het leuk dat jullie allemaal zoveel reageren, blij dat jullie het leuk vinden om te lezen!

Mis jullie allemaal!

xxJ