Nou daar zit ik dan weer, op mn bedje onder de klamboe - die ik tegenwoordig gelukkig enig onder controle heb! - ik ben hier nu 2,5 week, maar het voelt eerder als 2,5 maand. Maar alleen maar in positieve zin, door alle nieuwe indrukken en leuke dingen die ik al gedaan heb! De wifi werkt perfect, dus we kunnen allemaal zoveel skypen en facetimen als we willen.

Maar, na mijn eerste stagedag, daar waren we. De rest van mijn eerste stageweek ging vrij vlot, dinsdagochtend heb ik mezelf nog behoorlijk moeten vermaken, maar gelukkig had ik een boek over de oude surinaamse bouwkunst, dus ging ik me daar maar eens in verdiepen! Dat kwam goed uit, want 's middag ging ik met mijn stagebegeleider naar een monumentaal houten huis dat gerenoveerd moest worden en dat mocht ik dan wel even gaan uittekenen. Het complete huis werd gestut, omdat het anders zou instorten en dan het idee dat er tot voor kort gewoon mensen in woonden! Je ziet dit heel veel door de stad heen, dan weer een afgrijselijk pand tussen allemaal mooie houten huisjes, aangezien er totaal geen regelgeving is voor het straatbeeld zoals in Nederland. Een aantal straten zijn aan de werelderfgoedlijst toegevoegd en worden dus goed onderhouden, maar alle anderen staan er of totaal verwaarloosd bij, of ze zijn knalrose geschilderd of hebben veel te grote neonletters op de gevel, wat er uiteraard allebei niet uitziet. Maar qua stage ben ik voornamelijk bezig geweest met dit huis uittekenen, Huize Dora. En mezelf ondertussen het tekenprogramma aanleren waar ik het in moet tekenen. Als ik dan voor de honderdste keer binnen een uur probeer om iets te doen met een AutoCAD sneltoets, kan ik soms mijn computer wel opeten, maar er zit vordering in.

Die week hebben we verder niet erg veel bijzonders gedaan, ik was voornamelijk kapot als ik thuiskwam, dan chillden we hem bij het huis in de hangmat, gingen we een keer boodschappen doen, koken en allemaal om 10 uur naar bed! Dus ik krijg in elk geval een ritme hier, door de week dan.. Dat weekend gingen mijn huisgenootjes allemaal op trip, dus had ik lekker het rijk alleen thuis, ook best lekker voor een keer.

Mijn fietsband was alleen op donderdag op de terugweg nogal los gaan zitten, en aangezien het niet bepaald veilig is om te fietsen, was ik toen maar gaan lopen. Vrijdag had ik een fiets geleend van een huisgenootje, dus zaterdag moest ik hem echt laten fiksen. Eerst even lekker uitgeslapen, skypen en nog een heleboel nutteloze dingen gedaan om vooral nog even niet aan dat enorme eind in de zon lopen naar de fietsenmaker te denken. Een van die dingen was ook dat ik ging proberen hem zelf te maken. In onze fietsenschuur staat een enorme gereedschapskist, dus ik vond iets wat pastte en begon de schroeven van mijn voorwiel aan te draaien. Eerst dacht ik, het werkt! Ik kan dit! Ik hoef niet naar de fietsenmaker! Totdat ik ze al zo lang had aangedraaid en mijn wiel nog net zo los zat, dus ik het maar opgaf. Intussen was het al behoorlijk laat, dus ik bel de fietsenmaker met mijn liefste stem of ik nog langs mocht komen? Stiekem had ik natuurlijk gehoopt dat na mijn zielige verhaal, waarin ik uiteraard niet vertelt had dat ik er zelf ook aan had zitten prutsen, dat ze de fiets zouden komen ophalen. Dat was helaas niet het geval. Dus ik ging me omkleden in mijn wandelproof maar niet te warme outfit en had een heleboel water meegesleept. Nou daar gaan we dan, dus ik zet mijn fiets weer rechtop, zet er drie stappen mee en toen viel het wiel eruit. Ik moest zo hard lachen, ik dacht natuurlijk gebeurt mij dit, mijn band gaat nooit gewoon lek ofzo, nee bij mij vallen mijn trappers van mijn fiets, ik rij door een schroef waardoor allebei mijn banden verwisseld moeten worden, ik zit achterop bij iemand en de bagagedrager valt eraf of mijn wiel valt er gewoon uit! Dus ik de fietsenmaker maar weer bellen, hij stuurde een taxi en toen was hij in een halfuurtje gefikst en ook nog gratis, wat een service! En stiekem was ik wel opgelucht dat ik dat hele stuk niet hoefde te lopen;)

Zondag kwamen mijn huisgenootjes weer gezellig thuis en begon de werkweek alweer. Maandagavond gingen we naar het Indonesisch festival in de stad, waar we weer allerlei gerechten geprobeerd hebben en allemaal erg bijzondere optredens mochten bijwonen. Woensdag gingen we uit eten bij Bar Zuid, even wat minder Surinaams, want dit is van Nederlanders met echt fantastische pizza's! Donderdag ging ik met mijn stagebegeleider langs een aantal filialen van de Surinaamsche Bank (DSB) Ze bestaan namelijk in januari 50 jaar, dus moeten er allemaal tip top uitzien! Wel heel leuk om langs een aantal projecten van het bureau te gaan. Zo was er ook een in Lelydorp, wat tussen Paramaribo en het vliegveld in ligt. Een behoorlijk stuk rijden, maar het was heel leuk om even te kijken hoe het er buiten de stad uitziet! Verder gingen we lunchen met surinaams eten, dus ik heb gebakken casave met pindasaus, zoute gefrituurde vis en heel veel sambal geproefd, was echt top! Kunnen we die ook weer afstrepen. 's avonds gingen onze huisgenootjes die salsalessen hadden gevolgd dansen voor hun diploma, dus hier moesten we uiteraard even bij gaan kijken! Het was achter een hotel, bij het zwembad, echt een hele mooie locatie! Allemaal geslaagd, dus daar hebben we nog even Chillers op gedronken!

Vrijdag was er een meisje uit een ander huis jarig, dus gingen we eerst uit eten en hadden we daarna als verassing een partybus! Dat is een bus zonder dak, met keihard muziek die de hele stad doorrijdt, ze komen altijd langs ons huis dus wij waren heel benieuwd! Maar het was echt heel leuk, je moet alleen niet de hele tijd bij de boxen gaan staan want dan word je echt doof. Daarna op stap geweest in Touché, was uiteraard ook weer erg gezellig! Er zijn hier zoveel Nederlandse stagiaires, je leert zoveel mensen kennen, echt heel leuk!

Zaterdag mochten we eindelijk weer uitslapen, wat we ook uitgebreid hebben gedaan! 's avonds kwamen nog drie andere meiden langs, waar we lekker thuis mee geborreld hebben.

En zondag had ik eindelijk mijn eerste tripje gepland staan! Dus we stapten om 2 uur in de taxi, met twee huisgenootjes en twee andere meiden om naar Leonsberg te rijden. Daar stapten we op een houten bootje om vervolgens de surinamerivier op te gaan! Alleen het varen alleen al was al heerlijk, maar we gingen dolfijnen spotten! Dus na een tijd varen kwamen we bij het punt waar de Atlantische Oceaan, de Surinamerivier en de Commewijnerivier samen komen, lees heel veel golven, en gingen opzoek naar de paar families dolfijnen die de rivieren inzwemmen. Ze hadden helemaal traditionele muziek waar ze op af zouden komen en al snel zagen we ze. Ik denk dat we ongeveer een uur lang alleen maar gekeken hebben rondgedraaid in de boot en foto's gemaakt. We hebben er echt veel gezien en het was zo tof! Helaas zijn ze heel snel en moeten de meeste camera's wat scherpsteltijd hebben, dus je ziet ze wel op de foto's maar niet fantastisch:) Daarna zijn we richting Braamspunt gevaren, het enige natuurlijke zandstrand in Suriname. Daar mochten we uitstappen en lekker een tijdje aan het strand lopen. Het was ook inclusief eten, dus we kregen weer allemaal lekkere surinaamse gerechten! En toen was het alweer tijd om te gaan, want je kan alleen met een bepaald tij goed wegkomen van het strand. Het was toen ook nog een behoorlijk eind varen terug naar Leonsberg dus we hebben heerlijk de zonsondergang en flitsen van onweer in de verte bekeken vanaf de boot. Onze taxi stond toen alweer klaar, dus we gingen lekker rozig weer naar huis.

En dat was het wel zo'n beetje voor nu! Vandaag weer een prima dagje stage gehad en we gaan zo lekker eten! Tot snel!