3 Dagen en 3 nachten zonder stroom.. Geen stromend water - laat staan warm -, geen licht, geen airco en geen internet; alleen een laptop met een accu die opeens heel nutteloos lijkt. Welcome to Africa.

Okee ik overdrijf nu wel een beetje.. Dinsdagmiddag hadden we even stroom, dus toen ben ik even op mijn laptop geweest om mijn lieftallige zusje terug te krabbelen. En we hadden wel reserves om de koelkast en vriezer aan te houden, dus we hadden wel gekoeld eten. Awesome.

Dus zo is er zo weer een week voorbij dus hoog tijd voor een nieuw verhaal. Dus latenw e maar gewoon beginnen bij vrijdag.. Niet bijzondere dag. Uit school gingen we het huiswerk van de Dutch-school maken, wat echt verschrikkelijk veel was, omdat ze maar 1 dag in de week les hebben. Dus toen we uiteindelijk klaar waren, kon ik ze meteen onder de douche gooien en gingen we eten. Nou daar waren ze dus niet blij mee. Maarja, het scheelt dan altijd wel weer dat ze de belofte van het weekend hebben..

Zaterdag dus lekker uitgeslapen, dan zitten ze toch voor de televisie. Aan het eind van de middag gingen we naar de Dutch-school, daar was de jaaropeningsbbq. Dat was wel heel raar eigenlijk. Het ene moment loop je langs de weg en praat je met iedereen in het Ghanees-Engels en het volgende moment sta je in een enorme groep nuchtere Nederlanders die gewoon alles verstaan wat je zegt. Maar was verder erg gezellig, echt die mensen zijn hier echt voor de meest uitlopende redenen. De een doet een project voor Phillips, de ander ontwikkelingwerk en de volgende is gewoon getrouwd met een Ghanees. Uiteindelijk na lekker in de file gestaan te hebben, was het een beetje te laat om nog wat te gaan doen dus maar lekker op de bank geploft met Monica en Inglorious Basterds.

Er had in de krant gestaan - ja soms hebben ze een helder moment als ze iets van te voren weten en kondigen het aan - dat er 2 dagen, zondag en maandag, geen stroom zou zijn ivm werkzaamheden. Maar dat zou niet in East Legon zijn. Dus wij hadden ons er verder niet echt druk over gemaakt. Zondagochtend naar de kerk, René zou vandaag preken dus nog meer op tijd dan anders stapten wij in onze taxi.. Zaten we op onze al-hout-wordende-kont op de heerlijke houten banken toen ik me realiseerde hoe donker het eigenlijk was.. De verdieping waar wij onze dienst in hebben ligt namelijk een beetje lager dan de grond dus halverwege de ramen valt het licht pas naar binnen. Dus geen stroom in de kerk. Dus geen licht, muziek of versterkers. Nouja, voor de Afrikanen is dat natuurlijk niet echt een probleem, duisternis is leefbaar, zuiver zingen ze meestal toch wel en versterkers hebben ze niet nodig, behalve als ze iemand graag doof willen hebben. Maar René had af en toe wel wat moeite met zich verstaanbaar maken als er een baby begon te krijsen. Maarja doe je niks aan, al met al was het weer een ervaring op zich. Verder rustig zondagje, was heerlijk weer, lekker in de zon met een oceanisch windje.. Mag ook wel eens na al die bewolktheid. En het was er dan ook snel weer mee gedaan.

Maandag werd ik om 5.00 am wakker. En nee deze keer was het niet mijn wekker, maar ik hoorde een heel hard raar geluid en het was niet de airco. Dus ik lag een tijdje te luisteren, ook helemaal niet moe of denkend: Goh ik moet er over een uur al uit laat ik lekker weer gaan slapen ofzo.. Nee hoor. Na een paar minuten realiseerde ik me pas dat het regen was. Ik schaam me diep als Nederlandse, maar het was gewoon een heel raar geluid hier. Dus ik kijk uit het raampje, het was net een beetje licht aan het worden. En regenen dat het deed! Ben er hier nu onderhand wel aan gewend dat de wolken zo donker zijn, dat als je in Nederland was er binnen 2 seconden een wolkbreuk zou komen, maar hier is dat gewoon niet zo. In Accra regent het over het algemeen heel weinig omdat het meer in de gebergtes blijft hangen, dus dit was mijn eerste keer echte tropische regen hier. Om half 8, toen we klaar waren om naar school te gaan was er nog niks veranderd. En dit was van die heerlijke klamme regen waar je binnen 10 seconden helemaal doorweekt van bent. Dus Prospa voor ons een taxi aanhouden, het inmiddels blubberige hobbelweggetje over, de poort door en laat hem parkeren bij de voordeur zodat we niet helemaal doorweekt op school aankomen. Uiteindelijk ondanks ieder zijn eigen paraplu en de taxi waren we nog steeds nat, maar wel in een te overleven mate. Ik heb me de verdere dag maar beperkt tot het huis en het balkon, want om 14.00 regende het nog steeds! En dan is het ook gewoon pats, boem! over. De wolken trekken weer een beetje weg, het water trekt in de grond en er is geen spoortje van over dat het zojuist nog heel hard regende..

Dinsdag was het tot Monica's en mijn spijt niet zo lekker koel na de regenbui als we hadden gehoopt. En precies toen we gingen hardlopen begon de zon lekker te schijnen.. Dus meteen 10 graden er bovenop.. 'S middags ben ik naar de mall hier in de buurt gelopen, om even shampoo enzo te halen, als ik dat allemaal voor 4 maanden had meegenomen hadden ze me echt het land niet ingelaten. Ik weet niet wat er die dag met me was, maar mensen hier vinden het nogal vreemd om een blank, blond meisje langs de weg te zien lopen - ze denken: jij bent blank, dus jij bent rijk, waarom loop je dan? - Dus krijg ik spontaan overal liften aangeboden. Het begon 's ochtends toen ik terug liep van school naar huis. Ik was halverwege toen er een politiemotor langs kwam rijden. If I needed a ride? Nou sure, leuk om een keer uit te proberen. Hoe vaak kan je nou in Afrika, of sowieso bij een politieagent achterop de brommer een lift krijgen? Prima. Dus fijn voor de poort afgezet. Toen ik naar en van de mall liep, ook een stuk of 4 auto's gestopt. - Vol met mannen natuurlijk - Als ik dan zei dat ik er bijna was, dat ik het lekker vond om te lopen en dat het echt niet hoefde, was het: Please?? Just for once? Pleaaasseee? Maarja mijn Nederlandse nuchtere gevoel zegt dan natuurlijk, ja ik ga niet in een auto stappen vol met vreemde mannen. Wie zegt dat ik er weer uitkom? Dus voordat jullie allemaal ongerust worden. Ik ben braaf blijven lopen hoor;) Verder krijg ik elke dag wel een paar huwelijksaanzoeken. Loop ik ergens, komt er iemand naast me lopen, prima, maak een praatje, tweede zin: I want to be your friend! Sure, you're my friend. Can I marry you? No, thanks. Maar de mall was leuk, het is alleen een nieuwe dus moeten veel winkels nog verhuurd worden. Heb wel mijn eerste echt Ghanese jurkje gekocht! Voor 35 Cedi's in de opruiming, jullie mogen trots op me zijn.

Woensdag was het gelukkig weer droog en ook meteen heel warm. 'S Ochtends uit school meteen spullen gepakt en naar de Bijbelstudie. Was weer erg gezellig. We hadden zelfs melktaart Suus! 's Middags nog maar even wat economie gedaan, want vrijdag is er geen school dus dan kom ik er toch niet aan toe. Wil ik nog even wat drinken pakken in de keuken. Zie ik ineens vanuit mijn ooghoek iets bruins op de keukenvloer liggen. Een enorm beest met enorme voelsprieten - heb nou nog niet veel levende wezens gezien hier, afgezien van de muggen, hagedissen en de miljoen minirodemieren die ik al heb platgedrukt - zou dit dan de befaamde kakkerlak zijn? Yes it is! Even een momentje rimboe jongens, met een emmer koud water douchen, geen elektriciteit, geen contact met de buitenwereld -die telefoon vergeten we gewoon even - en echte dode kakkerlakken.

Donderdag, vandaag de laatste ochtend 6.00 voor mij deze week. Dat is een fijn vooruitzicht. Niet dat ik niet uit mijn bed kan komen, maar het is toch altijd fijn om nog even in die heerlijke frisse airco, zachte bed en geen kinderstemmenluchtbel te blijven. Maar aan alles komt een eind. Weer hardlopen vandaag, voor de verandering zonder zon. Verder ging vanmiddag de stroom weer aan, dus ben ik toen begonnen aan dit ongezond lange verhaal. Maarja, wat moet je anders als op de dag dat je eigenlijk een blog ging schrijven je geen mogelijkheid hebt om langer dan de twintig minuten accu die je nog hebt en zonder inspiratie te gaan schrijven. Dus jullie moeten nog even volhouden om de rest van mijn verhaal door te ploegen. 's Middags heb ik met Jan-Nathan en Daniëlla de kleine ijsbeer gekeken, als huiswerk van de Dutch-school. Als we op de middelbare school nou ook films voor huiswerk kregen, had ik alles met een 10 afgesloten! Maar, het word hier dan ook volop gecompenseerd met de rest van het huiswerk. Vanochtend hebben we dan ook snel de rest van het huiswerk gemaakt met het plan om 's middags te gaan zwemmen in een zwembad van een hotel in de buurt. Alleen waren JN en Daniëlla allebei verkouden en was het niet eens zo zonnig, dus zijn we maar met Monica naar de Accramall geweest om boodschappen te doen. Vandaag was er geen school, omdat het Suikerfeest hier een officiële feestdag is. In het noorden wonen namelijk meer islamitische volken. Dus wij kwamen in de mall en ten eerste is het al vrijdag, dat is de dag van de week hier dat als je een afspraak hebt of ergens heen gaat dat je dan traditionele kleding aanmoet. De Ghanezen zijn namelijk heel trots op hun eigen cultuur en verder is het ook een goede regel, omdat het de oude traditionele kleding niet laat verdrukken door de westerse invloeden. Maarja het was dus ook nog Suikerfeest, dus je zag overal mensen in hun mooiste kleren! Een groepje helemaal in het wit, dan weer hele felle kleuren, en allemaal van die heerlijke gewaden met tulbanden of hoofddoeken.. Echt geweldig. Vanavond had Monica samen met Maeko gekookt, echte Cameroense couscous. En op zijn Afrikaans met je handen eten. Nou dat is even wennen, maar was wel echt heel lekker!

De planning is nu om morgen te gaan zwemmen als het weer meezit en anders gaan we naar de bioscoop. We'll see! Nou ik hoop dat jullie het tot het eind van dit verhaal hebben volgehouden en zo niet, dan doe je maar alsof.. En als er dus een tijd niks van me vernomen word, ben ik een hutje in de rimboe aan het spelen. Nouja, hut dan.

XxJ