Nou dit gaat een van de laatsten worden! Ik weet nog wel dat ik toen ik hier kwam stiekem even op de weblog van de vorige au-pair had gekeken en me toch zo afvroeg hoe het kwam dat ze aan het eind zo weinig plaatste.. Dat was natuurlijk het stuk dat ik juist wilde zien. Maar nu kan ik daar wel inkomen eigenlijk. Dus even de bijzondere dingen van de afgelopen - jaja, ik weet het heel slecht, dus tegenwoordig - maand.

Inmiddels volgende dag, helaas is er niet zoveel veranderd in tijd en inspiratie om te schrijven. Dus voor de bevordering heb ik maar even mijn Fela Kuti cd opgezet - geleend welliswaar maar als hij bevalt zal ik hem graag mee terug nemen, ze hadden ook congonese drums, maar die mocht ik niet van Lisa, want ik ben in West-Afrika, dus alleen West-Afrikaanse muziek - misschien word ik nu wel helemaal afrikaans relaxed en denk ik het geeft niet dat het laat is en ik morgen om zes uur op moet, Hakuna Matata, zoals mij dit weekend nog verteld is door een Reggae-band-lid: Just Hakuna Matata. Zou misschien wel goed voor mij zijn, was nu zo hard aan het nadenken dat ik spontaan een bloedneus kreeg..

Okee we reizen dus even terug naar eind oktober, halloween. Dat lijkt echt pas net geleden, maar is alweer bijna een maand, gaat zo snel! Eigenlijk nooit iets met halloween gedaan, soms naar Walibi ofzo. Maar zet een paar enthousiaste creatieve Amerikanen en Australische groot-huisbezitters - of andere soort mix- bij elkaar en je hebt een geniale halloweenparty waar iedereen zoo dressed up is! Was zelf eigenlijk niet van plan om te gaan, dus bij gebrek aan tijd en stof geeindigd met een eyelinerspin plus web op mijn wang, maar ik denk dat mijn taxichauffeur die al vreemd genoeg vond.. Zondag met de jeugdgroep, omdat het een beetje te warm was om te gaan verkleden ‘ halloween in bikini aan het zwembad' gevierd, dat was best prima. Die maandag - 1 november - begonnen met mijn eerste echte schilderles, ik kreeg het voor elkaar om elke keer iets belangrijkers te hebben of gewoon nog geen spullen gehaald te hebben. Ben inmiddels al een heel eind met verschillende lagen verf en afgelopen maandag zei Boylabie - teacher- dat ik hem volgende week wel af kon maken.. Haha dan kent hij mij nog niet met mijn perfectionisme.. Ik heb besloten mijn deadline gewoon te vergeten, eigenlijk kan het me niks schelen als ik hem niet afkrijg, dan maak ik hem thuis wel af. Zoveel zal ik toch niet te doen hebben als ik iedereen die nog erg druk ik met school en werk voor de kerst weer gezien heb en het zoo koud is buiten, serieus wie heeft die sneeuw verzonnen dat moet echt een grapje zijn. Ik vind het wel prima met mijn veertig graden eigenlijk..

Die donderdag zijn we naar de kliniek van Marleen van Asselt geweest van stichting Onyame. Dat was wel heel gaaf, zei heeft verschillende projecten vooral in het noorden van Ghana, maar ze had nu dus net een kliniek laten bouwen net buiten Accra. Sowieso altijd even lekker om uit de stad te zijn. Is echt zo'n verschil, we wilden door de Legon University heengaan omdat we dachten dat dat sneller was alleen was die weg afgesloten dus kwamen we echt in een onvoorstelbare hoeveelheid file terecht. Er zijn gewoon mensen die om zes uur 's ochtends vertrekken en uren stilstaan, ze kunnen gewoon niet anders, dus ik ben blij dat de school voor ons maar op een minuut afstand is, want niets is frustrerender dan stilstaan als je er niet zelf voor kiest.. En dan ben je opeens van het ene op het andere moment niet meer in een rij stinkende uit elkaarvallende roestbakken, maar op een welliswaar nog slechtere weg tussen de palm- en bananenbomen.. Ik vond onze bananenboom thuis soms wel groot, maar dat is echt een baby. -Sorry Mam- Daar gingen we eerst naar Marleens huis waar ook Laura was het 3 jaar oude Aidspatientje die ze een paar weken geleden in huis heeft genomen. Dat is zo apart, doet me meteen weer aan Z-A denken zo'n jong meisje die dan ook nog veel te klein voor haar leeftijd is en al veel te volwassen uit haar ogen kijkt. Daarna liepen we in de brandende zon door de maisvelden naar de kliniek. Hij is nog niet geopend, want ze moet nog een vergunning krijgen voor het land - is nogal een ingewikkeld verhaal - dus ze zijn voorlopig nog bezig met de inrichting. Ze hebben nu net in haar huis voor het eerst stromend water en elektriciteit, terwijl ze hier al 18 jaar woont. Echt een heel bijzondere vrouw, heb ik echt respect voor, ik weet niet of ik dat zou kunnen.. De week daarna hebben we bij iemand thuis in Accra nog een ochtend gehad waar ze een presentatie hield over al haar projecten, dus dat was wel heel interessant. Ze heeft eigenlijk altijd wel wat vrijwilligers in dienst, in haar huis die nu als kliniek dienstdoet of ergens in het noorden.. Dus als ik weer terug wil naar Ghana en iets totaal anders wil doen kan ik daar ook terecht.

Wat ik verder die weken heb gedaan weet ik eigenlijk niet zo goed meer, life just goes on.. Heb lekker ritme hier, verzin altijd wel iets om te doen - vaak iets interessanters dan economie maken - nieuwe plekjes en winkeltjes zoeken, schilderen, pogingen tot bruin worden wat ik vaak snel opgeef aangezien het echt veel te warm is om in de zon te zitten, sinterklaas voorbereiden, blogs schrijven, nadenken over wat voor winterjas ik wil, een heleboel mailtjes en krabbels sturen en nog veel meer.. Ik zou eigenlijk het weekend van 12 tot 14 november vrij hebben, alleen kwam het Monica en mij beter uit om het het weekend erna te doen, het was voor mij toch al 3 weken na mijn weekend in Ada. Die dinsdag was school vrij omdat er weer een ofandere nationale holiday was, dus zijn we lekker wezen zwemmen. Donderdag had ik met Daniel afgesproken mijn Ghanese gitaarleraar, hij vond het onzin dat ik een taxi zou nemen omdat dat in vergelijking met het public transport veel te duur is. Mijn taxi zette mij dus af bij de Legon University busstop. Daarna heb ik wel 4 tro-tro's genomen en het kost dan misschien niks, maar je moet dat echt goed bestuderen voordat je er iets van snapt. Op het eerst gezicht lijken het gewoon een verrot busje dat elk moment uit elkaar kan vallen en die dan volgestouwd zit met twintig mensen.. Maar er schijnt een systeem in te zitten.. Lekker de hele ochtend gitaar gespeeld, gelunched met Daniel en Evans en daarna weer 5 tro-tro's naar huis.. En samen met iemand die er iets van snapt vind ik het prima, maar ik weet niet of het nog zo leuk is als ik het zelf uit ga proberen met mijn als-er-iemand-is-die-weet-waar-we-heen-moeten-let-ik-niet-meer-op-gaat-vanzelf-houding. Maar dat merk ik volgende week vanzelf denk ik;)

Vrijdag had ik mijn lange vrije weekend dus ik kon lekker uitslapen. - alleen was ik om 7 uur wakker omdat de televisie voor mijn kamer staat en ik Jan-Nathan en Daniella dus al kon horen, maar het was ook wel weer lekker, benadrukt het idee dat je vrij bent nog wat meer, jullie zijn daar ik hier en ik blijf ook lekker hier - Daarna kwam Lisa mijn oppikken en waren we eigenlijk alleen van plan om naar de ATM te gaan in de Accra Mall, maar toen kwamen we langs wat winkels en toen gingen we naar binnen en toen waren we opeens aan het winkelen. Ik weet echt niet hoe het gebeurde! Dus.. Maar ik heb vooruitgedacht, ik heb namelijk een trui gekocht.. -ik weet het julia en een trui, is dan ook een trui naar mijn maatstaven - En ik moet toegeven dat het een beetje vreemd was om een trui aan te passen over mijn bikini, maar ik vond het wel toekomstgericht. Ontbeten in de mall en daarna zijn we gaan zwemmen in hotel Golden Tulip. Supermooi hotel, was ik nog nooit geweest en heel mooie tuinen eromheen. Lekker cocktailtje erbij en daarna thuis spullen gepakt voor het weekend, bij Lisa gegeten en off naar Oxford street. Daar gingen we met een hele groep naar een bar Epos waar je op het dak en buiten kan zitten, ze doen niet aan begane grond. Daarna doorgegaan naar Bella Roma een club daar vlakbij, heerlijk om weer even uit te gaan. Uiteindelijk waren alleen Lorijn, Sophie en ik nog over en we kwamen naar buiten en er waren natuurlijk meteen 3 taxichauffeurs om ons mee te nemen. Zegt eentje ‘ want a free taxi?' sure.. Dus wij leggen hem uit waar we heen moeten en vragen vervolgens, How much? 2 cedi. Wauw gratis taxi.. Eenmaal bij hun thuis was er geen stroom en dus geen airco en het was zoo warm! Kon echt niet slapen ook al was het 4.00 en was om 7.00 alweer wakker.. We waren eigenlijk van plan het weekend te gaan surfen in Busua, alleen was er nogal een storm voorspeld daar en als het regent komt er allemaal afval in het water dus kan je niet meer surfen. Dus het plan was om naar Krokobite Beach te gaan, een uurtje van Accra.. In de eerste instantie was ik nogal teleurgesteld, maar toen ik 's ochtends wakker werd vond ik het eigenlijk niet erg om de 6hour tro-tro te skippen. Lekker rustig ontbeten en toen naar het tro-tro station, langer dan een uur ingezeten voornamelijk stilstaand in de file, want iedereen wil op zaterdag de stad uit. Aangekomen geboekt in een hostel en lekker aan het strand gelunched en de rest van de middag gezwommen en slapen op het strand..

's Avonds bij gebrek aan plaats in het restaurant mochten wij in het gebouw ernaast in een privehutje eten, was een heerlijk plekje met uizicht over het strand, de oceaan, het resort en het supposed-to-be-reggea-bandje dat aan het soundchecken was met de meest verschrikkelijke ouderwetse nummers die altijd in het muziekboek van de middelbare school stonden. Lekker lasagna gegeten en daarna waren we allemaal nogal moe het strand, de oceaan en de vorige nacht hakte er nogal in, dus gingen we maar beneden naar de bar en de band om een beetje wakker te worden. Toen de reggae eindelijk begonnen was heerlijk op het strand gedanst, blote voeten.. hmm..

Heerlijk geslapen was de allereerste keer dat ik in Ghana om 10 uur wakker werd! Alleen regende het.. Dus dat was een beetje jammer, het was overal aan de kast dus een beetje bewolkt enzo, dus lekker ontbeten en toen tro-tro naar Accra terug genomen. Een heleboel tro-tro's later in Oxford street lekker op de bank hangen, hadden allemaal grote plannen van uit eten gaan en naar de bios tot een Harry Potter filmmarathon, uiteindelijk even op en neer naar smoothies, gewoon een filmpje gekeken, met zijn allen gekookt en gegeten en daarna moest ik maar weer eens terug naar East Legon.

Maandag begon het werk weer gewoon met 6.00 wekker, dat was wel weer even wennen maarja.. Weekendjes weg zijn goed ik had echt zooveel energie de hele dag! Dinsdag zou ik eigenlijk mijn volgende gitaarsessie hebben met Daniel, maar hij moest een fotosessie doen om en in Accra dus dat ging niet door. Nog een poging gedaan tot kadootjes kopen, serieus waarom is iedereen, maar dan ook echt iedereen jarig in de periode dat ik weg ben? Ik moet ook nog kleren mee naar huis mee kunnen nemen! Donderdag en vrijdag is AIS vrij voor thanksgiving, dus we hebben een lekker lang weekend, mijn een-a-laatste alweer! Ze hadden eigenlijk teveel zwarte pieten voor de sinterklaas op de nederlandse school dus dat hoefde niet meer. En het was toch mijn lange vrije en laatste weekend hier, dus zo erg vind ik dat nou ook weer niet.. Dus dat word weer een tripje organiseren om net nog wat meer van Ghana mee te krijgen! Tot snel! - Blijft leuk om te zeggen -

Hakuna Matata.

xxJ