Christmas in the sun
Oke ik heb mijn blog wat verwaarloosd. Na 5 weken gezegd te hebben dat ik weer wat moest schrijven, zal ik het nu maar eens echt gaan doen. De tijd gaat gewoon zo snel hier, er zijn altijd wel interresantere dingen te doen dan achter je laptop gaan zitten en een verhaaltje typen. Vooral omdat mijn laptop kuren heeft en af en toe besluit om alleen nog maar in Scandinavische letters te gaan typen, of gewoon überhaupt niet verder gaat dan het setup scherm.
Maar dus, ik heb nu vakantie, het is hier namelijk nu bouwvak. Vandaar dat ik nu wel tijd heb om de hoogtepuntjes uit de afgelopen weken te vertellen. Mijn laatste blog eindigde vlak voordat we op trip gingen naar Raleighvallen en de Volzberg. Dit was een vierdaagse trip waarbij we eerst 3 uur met de auto en vervolgens 4 uur met de boot moesten varen om op locatie te komen. Na ongeveer een uur rijden kwamen we bij Zanderij, ter hoogte van het vliegveld, waar de laatste chinese supermarkt was voordat we het binnenland in gingen. Hierna passeerden we een aantal marron- en indianendorpen en kwamen we uiteindelijk bij een steiger, waar een boot op ons lag te wachten. De boottocht duurde extra lang, omdat het water erg laag staat in de rivieren. We moesten daarom ook een aantal keer uit de boot stappen om te duwen. Je neemt namelijk drinkwater en eten mee voor iedereen voor 4 dagen, dit plus 20 personen iligt wat te diep om door 40 cm water te sluizen. Het lage water had ook wel wat, hierdoor kon je alle rotsen zien die normaal onder de oppervlakte van het water liggen. Eenmaal aangekomen op het eiland waar we zouden verblijven werden we verwelkomd door doodskopaapjes die overal in de bomen zaten. We konden ze stukjes banaan voeren die ze dan uit je hand aten. De volgende dag gingen we de Volzberg beklimmen, een berg van 240 meter, waar je eerst 3 uur door de jungle naartoe moet lopen, om vervolgens bijna steil omhoog te moeten klimmen naar de top. Een pittige tocht, enorme blaar aan overgehouden, maar het uitzicht en alles wat we gezien hebben onderweg was het allemaal waard! Met ons groepje binnen anderhalfuur naar beneden gerend, verstand op nul en lopen! En toen konden we heel chill in de rivier zwemmen voor 1,5 uur totdat de rest van de groep aankwam. De dag erna nog naar een grote waterval gelopen en daar gechillt, verder kon je zelf een beetje verzinnen wat je wilde doen. Leren bakabana's maken bijvoorbeeld! 's avonds hadden we telkens een kampvuur aan de rivier en de laatste avond kregen we ook nog een optreden van de Raleighboys, een Surinaamse slaginstrumenten groep. Dus iedereen aan het dansen! Verder was er een kokkin mee die altijd fantastisch eten maakte, hadden we de grootste lol met de bootsmannen die overal mee waren, werden wakker van de aapjes die boven onze hangmatten slingerden en moesten af en toe even tegen onszelf zeggen: wauw, we zitten in het oerwoud in Zuid-Amerika.
Voordat ik op trip ging had ik tegen de mensen van mijn stage gezegd dat als ik terugkwam ik nergens meer last van zou hebben. Ik had medicijnen voor mijn oorontsteking gekregen, dus dat zou allemaal snel klaar zijn. Dus ik kom woensdag weer op stage, met een enorme blaar waardoor ik alleen maar slippers aankan en ik was uiteraard nog een keer gevallen waardoor mijn knie openlag, oeps. Het vervolg van die week was erg druk, we kwamen namelijk dinsdagavond terug. Woensdagochtend moest ik weer om 8 uur stage lopen, vervolgens hadden we 's avonds onze laatste salsales al. De keer daarvoor ging het niet zo lekker allemaal, maar die les ging alles gelukkig goed. Toen weer naar huis, snel slapen en de volgende dag weer stage en daarna salsaexamen! Het ging goed en netjes geslaagd, dus dat diploma heb ik in de pocket! Die vrijdag alvast sinterklaas gevierd, omdat twee huisgenootjes voor 5 december alweer naar huis gingen. We kregen die dag ook twee nieuwe mannelijke huisgenoten en gingen 's avonds maar weer eens op de partybus en op stap. De volgende dag hadden we een feestje in de jungle! Met de bus naar locatie, waar overal zand lag, en omringd was met oerwoud en waar overal lichtjes hingen. Dus heerlijk de hele avond op blote voeten gedanst!
Toen was het weer tijd voor een gewone volle week stage, die weer snel voorbij vloog. Die zaterdag was het de planning om quad te gaan rijden. Helaas was er een miscommunicatie, want wij gingen er vanuit dat we allemaal met zijn 2en op een quad achter elkaar aan een route zouden gaan rijden. Nadat we al een uur gereden hadden richting locatie en gingen ontbijten werd er even subtiel meegedeeld dat er maar één quad was. Ja één quad per twee personen. Nee één quad in totaal. Nou wij waren met zijn zessen, dus daar waren we natuurlijk niet blij mee. Die kerels wisten natuurlijk van niks, dus wij maar de baas bellen. Uiteindelijk tot een overeenkomst gekomen en we gingen dus toch maar. Het was echt fantastisch, lekker over de savanne crossen, de jungle in en doorrijden over een heel smal paadje tot je echt niet meer verder kon en met bijna omvallen proberen om te keren of gewoon achteruit terug rijden! Nog een keer fiks gevallen, dus weer wat dingen opengehaald natuurlijk, maar niks ernstigs gelukkig! Het was weer een mooie ervaring!
Verder is het regenseizoen begonnen, dus sommige dagen zijn er constant enorme douchebuien, waait het en is het gewoon best wel koud. Maar over het algemeen is het nog best prima weer. Dus we gaan af en toe op een vrije dag een zwembad opzoeken, want we moeten uiteraard wel heel bruin thuiskomen. Ik heb nog steeds ruzie met mijn fiets, mijn trapper is er al twee keer afgevallen dus de fietsenmaker heeft hem er nu maar aan vast gelast. Kan ook..
Barbera mijn huisgenootje was jarig, waarvoor we een rumproeverij zijn gaan doen. We hebben ook weer een nieuw huisgenootje, dus we zijn nu weer met zijn twaalven. Ook was laatst de open monumenten dag in Suriname, dus zijn we langs allerlei monumentale panden geweest, waar we binnen mochten kijken en een rondleiding kregen. Toen brak de laatste week stage voor de vakantie alweer aan. Er moesten nog wel wat dingen af, maar de stemming zat er al goed in. December is in Suriname echt de maand. We hadden zelfs een kerstkrans voor de deur hangen. Mij en de andere stagiaire werden meegedeeld dat wij voor het entertainment moesten zorgen bij de kerstafsluiting. Ze maakten al grapjes over dat we dan maar een versje moesten voordragen of een liedje moesten zingen. Maar dat gingen wij uiteraard niet doen, ze mochten mooi meedoen. Sara en ik gingen dus op zoek naar wat interactieve entertainment. Nou dat hadden ze niet verwacht. Nadat we een heerlijk kerstdiner hadden gegeten van al het Surinaamse eten wat ik ooit had gezien en meer gingen we beginnen. Eerst een kerstquiz gedaan en per ongeluk de teams verdeeld in chinezen en javanen, oeps. Wel goed voor de competitiviteitoverigens. Hierna moest iedereen apart dingen tekenen of uitbeelden wat dan geraden moest worden door de rest. Het mooiste moment vond ik nog wel dat onze gepensioneerde directeur een bodybuilder ging uitbeelden haha.
Heerlijk gegeten dus, heel veel lol gehad, mooie speeches gehoord voor het nieuwe jaar, van iedereen een dikke brasa gekregen, ook nog een mooi kerstpakket mee en toen was het vakantie!
Thuis de vakantie ingewijd en de volgende dag gingen we rally rijden met onze huisgenoten die een auto hadden geleend. Dat was een heerlijke dag met onverwachtse dingen. Eerst gingen we op zoek naar de vlindertuin, omdat die heel bijzonder scheen te zijn. Toen we hem hadden gevonden regende het helaas en dan zou je weinig zien. Dus maar weer verder, we moesten namelijk nog een geocache voor Martin vinden. En we hadden een nogal ingewikkelde versie gekozen. Dus de hele dag op zoek geweest naar verschillende punten die we achter elkaar moesten vinden, kwamen er achter dat er in het enorm basic houten tentje waar we gingen eten gewoon wifi was en waren de hele dag bezig met coördinaten en ons kompas. Uiteindelijk belanden we nog met de auto in de jungle waar we nog een heel stuk in gereden zijn, waarna we opeens op een soort open plek met een riviertje kwamen wat echt supermooi was. Daarna heb ik nog 5 meter gereden op de savanne, wat ik eigenlijk best wel leuk vond, dus ik denk dat ik toch maar eens mijn rijbewijs ga halen. Helaas de geocache zelf niet gevonden maar wel alle punten op de weg er naartoe dus ik vind dat hij gewoon telt Mar en An!
Afgelopen week een beetje opdrachten voor school gemaakt, spelletjes gedaan en allerlei dingen verzonnen voor kerst. Want aangezien iedereen weg is van huis en zijn eigen gebruiken moesten we er natuurlijk iets fantastisch van maken! We hadden ons 12en in 5 groepen verdeeld: Voorgerecht, Tussengerecht, Hoofdgerecht, Nagerecht en Versiering. Ik had voor, dus woensdagochtend gingen we met onze boodschappenlijst naar de Kwattamark, een grote markt waar heel veel groente, fruit, vis en bollywooddingen verkocht worden. Ze hebben hier ook een speciaal gedeelte waar je zelf eten kan halen en daar moesten we natuurlijk weer wat nieuws proberen. Hierna doorgereden naar de Choi voor de rest van de spullen die ze niet bij de Chinees hebben. Kerstavond zijn we naar de Rooms Katholieke kerk bij ons om de hoek geweest, omdat er geen taxi's te krijgen waren om naar een andere te gaan. Dit was wel interessant, omdat we genoeg mensen in huis hebben die nog nooit in een kerk waren geweest.
En toen was het eerste kerstdag! En 33 graden, dus bloody hot, zat ik aan de kerstbrunch in mijn mooie en veel te hete kerstoutfit. Dus toen we gingen beginnen met het voorbereiden van ons voorgerecht heb ik me maar omgekleed, en vervolgens bij het kerstdiner natuurlijk gewoon nog een keer. Het diner was echt fantastisch, bij ons buiten is het echt prima om te zitten, heel chill, maar het ziet er nou niet bepaald heel mooi uit ofzo. We hebben zelf aan het begin al vlaggetjes opgehangen om het wat gezelliger te maken zeg maar. Nou ons feestcommissie had het allemaal zo mooi aangekleed, inclusief het vervangen en verbannen van de tl-lichten. Daar kwam bij dat iedereen ook echt keihard zijn best had gedaan op het eten en het gewoon fantastisch was en heel gezellig natuurlijk! En we hadden wijn, wat we al heel lang niet gehad hadden, omdat de wijn hier over het algemeen niet zo lekker is of heel duur. Dus we waren helemaal gelukkig! De volgende dag vertrokken ook twee huisgenoten weer dus het was ook een beetje afscheid nemen.
Tweede kerstdag lekker naar het zwembad geweest en pannekoeken gebakken, aangezien alle restaurants vol zaten. Toen gingen we derde kerstdag maar uit eten. Zaten we op het terras van een restaurant aan de waterkant, het hele terras is op de eerste verdieping. Begon het in een keer echt keihard te regenen en waaien, het was gewoon koud! En alle glazen vielen om, dus toen zijn we maar gezellig bij de vader van de eigenares aan de bar gaan chillen tot we een nieuw plekje kregen.
Gisteren ben ik met Rowan naar Ford Nieuw-Amsterdam gefietst. Was heel interessant en leuk om zelf een fietstocht te doen, dan ga je weer met de fiets op een bootje om de rivier over te steken en we hadden constant het idee dat we verkeerd fietsten, maar het was wel heel leuk. We zijn wezen lunchen in Fredericksdorp op een oude plantage, wat ook heel mooi was.
Dat is het wel tot nu toe eigenlijk. Wij gaan hier Oud&Nieuw meemaken wat echt fantastisch schijnt te zijn. Er word hier al een week lang ziek hard en mooi vuurwerk afgestoken en het schijnt dat ze in een hele lange straat hier in de stad allemaal duizend-miljoen-weet-ik-veel-klappers gaan neerleggen zolang als de straat. En dat de kruitdamp dan zo erg is dat je op de eerste verdieping moet zijn. En je moet oordopjes en een mondkapje hebben. Dus we gaan het meemaken!
Fijne jaarwisseling allemaal! Liefs
Life in SU
Even een update voordat we komend weekend weer op trip gaan en het weer een veel te lang verhaal word. De eerste week van november was vrij rustig, gewoon lekker stage gelopen, mijn 3D model begint echt al ergens op te lijken! Verder af en toe even bij wat projecten op de bouwplaats kijken hoe het vordert. Woensdag lekker uit eten geweest, voor een beetje afwisseling in het eten. Het is niet dat we altijd kip en rijst eten, maar wel eigenlijk altijd kip. En als we pasta maken is het vaak met blikjes tonijn of met knakworstjes. Dus niet erg veel variatie in het vlees en aan verse groente is ook nogal gebrek bij de Chinese winkels naast komkommer, tomaat en kousenband. En aangezien het uit eten niet erg duur is hier, kan dat prima af en toe!
Ook ben ik die week begonnen met mijn eerste salsalessen! Dat hoort er hier wel een beetje bij, in ongeveer elke uitgaansgelegenheid is er wel een avond, tijd of aparte ruimte waar je kan salsa- en latindansen. Dus heel november op dinsdag- en donderdagavond een uurtje les. Ik doe het samen met onze twee nieuwe huisgenootjes. Zij doen hier vrijwilligerswerk in een kindertehuis en zaten samen in een huisje, maar vonden dat een beetje saai, dus daarom komen ze nu nog tot begin december bij ons wonen! De lessen waren wel even wennen, de heupjes even losgooien maar daarna ging het wel goed! Het zijn in totaal 8 lessen en je leert elke les heel veel. Dus de eerste 3 lessen moesten we het alleen dansen leren en afgelopen donderdag hebben we voor het eerst met partners gedanst! Dus nu nog 4 lessen en dan is het examen van de basiscursus alweer!
Vrijdag zijn we naar de Hermitage Mall geweest, want we hadden zaterdag een halloweenfeestje van twee Amerikaanse jongens en daar moesten we uiteraard nog een outfit voor scoren! Meteen even de drogist daar bekeken, daar hebben ze echt alles dus chill om te weten! Helaas viel onze geplande halloweenwinkel een beetje tegen, eigenlijk was het gewoon een intertoys. Dus een beetje geïmproviseerd, ik ging als cowgirl, en de twee andere meiden die meegingen als spinnenvrouwtje en als legerchick. De rest had niet zo’n zin dus die gingen met zijn vijven naar de bios.
Al onze was word hier gedaan behalve ons ondergoed. Dat is ook wel chill want ze wassen hier alleen met koud water. Dus voor je ondergoed gooi je dan even de waterkoker aan en maak je een sopje. Ik had dus dat weekend al mijn ondergoed gewassen, ik vind het onzin om het elke keer tussendoor te doen dus ik doe het gewoon alleen als het bijna op was. Dus het hing mooi aan de lijn te drogen en maandagochtend voor stage wilde ik het gaan opruimen. Dus ik kom buiten, ondergoed weg. Met molentje en al, alleen de ketting waar het mee aan de lijn hing hing er nog! Het was natuurlijk kwart voor zeven ofzo dus ik stond een beetje verdwaasd om me heen te kijken. Ik denk het kan toch niet zomaar weg zijn, misschien is het er af gewaaid ofzo? Maar nergens een spoor te bekennen van het molentje of mijn ondergoed! Seriously, wie gaat er nou het ondergoed van iemand anders jatten? Er hingen ook vet veel handdoeken en er stonden nog sportschoenen, maar die nemen ze natuurlijk niet mee. Dus dat was mooi balen, want toen was ik dus bijna al mijn ondergoed kwijt. Dus ’s middags eerst bij de chinees een noodvoorraad aangeschaft, waar ik de helft al niet van paste aangezien het allemaal kindermaten lijken en het is ook nog eens verschrikkelijk lelijk! Maarja je moet toch wat..
Die maandag ’s avonds roti gehaald als avondeten, blijft zo lekker! Verder ging de week vrij snel voorbij met stage en salsa en was het al snel weer vrijdag. ’s Avonds werd er toen een openluchtfilm gedraaid in hotel Torarica. Het was een soort opblaasipad met een doek erin gehangen als scherm, echt heel leuk! We gingen Hoe duur was de Suiker kijken, wat ook afspeelt en opgenomen is in Suriname. Best een heftige film al helemaal omdat je nu zelf ook als Nederlander in Suriname zit. Daarna daar nog wat drankjes gedaan bij het hotel, en weer met de taxi naar huis! Zaterdagochtend naar de mall gegaan om normaal ondergoed te halen. Verder lekker een beetje alle winkeltjes langs geweest, net alsof je gewoon een dagje ging winkelen in de stad! ’s Middags naar de Choi, een van de twee Nederlandse supermarkten geweest om onszelf te verwennen met olijven en geitenkaas, want dat hebben ze niet bij de chinees. ’s Avonds weer lekker uit eten geweest, daarna thuis drankjes en spelletjes gedaan. Zondag waren we eigenlijk van plan om te gaan zwemmen, maar toen begon het zo hard te regenen dat we maar thuis zijn gebleven. Het regenseizoen zit er echt aan te komen nu. Het regent steeds vaker en langer. Gelukkig nog wel voornamelijk ’s middags en niet als ik naar stage moet fietsen, maar collega’s zeggen al wel dat als het echt regenseizoen is het ook echt de hele dag regent en sommige straten gewoon blank staan. Dus ik hoop maar dat dat een beetje meevalt;)
Die maandag weer een rustig dagje stage gehad en ’s avonds hartige taart gemaakt met gehakt, verse broccoli, gedroogde tomaatjes en feta, wat echt een unicum is, de ingrediënten kwamen dan ook allemaal uit de Choi, maar we waren helemaal gelukkig. Dinsdag dacht ik weer een rustig dagje stage te hebben, ze zouden alleen beton gaan storten bij een van onze projecten, dus daar moesten we langs om te controleren of dit op de juiste manier gedaan werd. Zat ik in de auto met John mijn begeleider, zegt hij opeens: oja, ik heb een heleboel afspraken zo, dus ik zet je daar af en dan haal ik je vanmiddag weer op. Dus ik dacht uhm oke.. Dan mag ik dus alles gaan controleren! Dat is wel heel leuk aan hier stage lopen, je word vrij snel in het diepe gegooid en mag heel veel doen! Gelukkig waren de jongens op de bouwplaats allemaal heel aardig, dus een leuke dag gehad daar. En je hebt meteen een heel goed beeld hoe het er aan toe gaat! Het ging een beetje zoals het beton storten in Zuid Afrika. Ze kregen het beton nog wel kant en klaar aangeleverd in een vrachtwagen, maar vervolgens werd dit in kruiwagens naar de plek gebracht daar geleegd en dan uitgevlakt met een troffel. Dus behoorlijk wat arbeidsintensiever dan in Nederland.
’s Avonds eerst salsales gehad en daarna hadden we een typische Surinaamse verjaardag van een zoon van een collega van mijn huisgenootje. De hele jongen nog nooit ontmoet maar dikke prima. Het was echt in een uithoek van de stad dus na een behoorlijk lange taxirit waren we er eindelijk. Er waren heel veel mensen, van jong tot oud, dus de hele buurt plus een heleboel familie en kennissen. Kinderen hoeven hier ook niet vroeg naar bed ofzo, als er een feestje is mag je gewoon blijven tot het afgelopen is. Daarna gingen we vrij snel met alle jongeren op de partybus, die helemaal vol zat, je kon je amper bewegen, maar het was wel heel leuk! Rond 12 uur kwamen we weer aan op de verjaardag waar ze vervolgens gingen avondeten. Lekker laat dus, maar wel heerlijke Surinaamse gerechten allemaal dus genieten! Daarna maar snel naar huis, want het was al heel laat en we moesten de volgende ochtend gewoon weer om 8 uur stage lopen! Dus woensdag was even een brak dagje, maar gelukkig kon ik de hele dag een beetje tekenen aan mijn 3Dmodel. Donderdag weer stage, salsa en we hadden weer drie nieuwe huisgenoten! Dus we zijn nu met 11!
En toen was het alweer vrijdag, omdat het huis nu compleet is hield de huisbaas een lekkere BBQ voor ons met allerlei Surinaamse gerechten, wat heerlijk was! Daarna lekker spelletjes gedaan en gechillt totdat het tijd was om op stap te gaan, dat begint hier namelijk pas om 2 uur. Zaterdag lekker uitgeslapen en ’s avonds met zijn elven uit eten geweest. Nog een filmpje gekeken en lekker gaan slapen. En nu is het alweer zondag, we gaan straks misschien nog even zwemmen, verder gewoon lekker uitrusten voor de komende week, want het word een drukke planning de komende tijd! Deze week nog 2 keer salsales en dan zaterdag tot dinsdag op trip naar Volzberg en de Raleighvallen, woensdag weer stage en laatste salsales en donderdag weer stage en dan ’s avonds ons salsaexamen! Spannend! Verder hadden een paar huisgenootjes een verkoudheid opgepikt die ik natuurlijk ook kreeg, en nu heb ik oorontsteking, dus dat is nogal vervelend. Ik heb er niet heel veel last van maar als het niet morgen overgaat ga ik maar eens langs de dokter, want ik wil er komend weekend geen last meer van hebben!
Tot snel!
Oktober
Het is weer hoog tijd voor een blog. Het is wel te merken dat ik het hier een stuk drukker heb in dan in Ghana, want daar schreef ik minstens een keer in de week een blog en daar kom ik hier echt niet aan toe. Dus bereid je voor op een lang verhaal!
Dus.. 3 weken geleden. Dinsdag, woensdag en donderdag gewoon stage gelopen. Dat zijn niet de meest bijzondere dagen om over uit te wijden, we gaan ’s ochtends allemaal tussen half en tien voor acht richting stage. Dan ben ik van 8 tot 4 op stage, waar ik aan projecten teken en af en toe langs een project ga om te kijken hoe alles er hier aan toe gaat. Dan fiets ik weer naar huis terwijl het bloody hot is, doe een wedstrijdje met de auto’s wie het snelst kan optrekken, omdat ik voornamelijk rechtdoor fiets en er tienduizend stoplichten zijn en dan ben ik weer thuis. Je merkt wel echt dat de scholen nu weer begonnen zijn vanaf begin oktober, want het is een stuk drukker op de weg. Soms irritant als er gewoon geen ruimte is om langs te fietsen, maar soms ook fantastisch aangezien de auto’s dan in een ellenlange file staan en ik – dikke doei!- ze allemaal keihard voorbij ga.
Ik mag van Eva niet heel cool zeggen dat ik al gewend ben aan het klimaat, omdat jullie waarschijnlijk allemaal doodvriezen. Dus ik zal niet zeggen dat ik het nooit warm heb, maar als de airco op stage op 25 graden staat en ik al een paar uur achter mijn computer zit vind ik het echt koud! Dan ben ik blij als ik klaar ben en lekker op mijn fietsje door Paramaribo kan crossen. Om vervolgens als ik thuis kom heel snel mijn lange broek te dumpen, want als je eenmaal stilstaat..
Vrijdag was een feestdag, de dag van de marron. Dus donderdagavond was het uiteraard tijd voor een feestje! Het was een feest georganiseerd door een touroperator, een soort welkom in Suriname feestje. Dus eerst weer op de partybus, wat we uiteraard niet vervelend vonden om vervolgens naar de poolparty te gaan. Daarna nog naar club touche, want daar hadden we gratis toegang voor vanuit het feest. Alleen is dit eigenlijk de plek waar iedereen op vrijdag heengaat, er waren dan ook precies drie mensen. Dus wij weer rechtsomkeert naar Havana, waar het wel druk is op donderdag. Was gezellig, maar aangezien we om 8 uur al op de partybus gingen en de hele dag stage hadden gelopen waren we ook wel een beetje moe, dus maar wat eerder naar huis dan normaal. Nu waren de vorige dag net een paar van mijn huisgenootjes naar de Nederlandse supermarkt geweest – waar ze alles hebben, maar het bloody expensive is – en daar geitenkaas en olijven hadden gehaald. Dus wij thuisgekomen nog even crackertjes met geitenkaas en olijven gegeten, genieten!
Vrijdag lekker gechillt, eindelijk tijd om een beetje op te ruimen en helemaal niks uit te voeren. ’s Avonds zijn we naar de KFC geweest die vlakbij ons huis zit, maar waar we nog nooit waren geweest. Kunnen we die ook weer afstrepen!
Zaterdag gingen we fietsen naar een oude plantage. Er zijn hier twee Nederlandse jongens die erg van fietsen houden en thuis een heleboel fietstochten hebben opgezocht. Omdat er zo veel animo voor was hebben ze maar een facebook aangemaakt en kan je je aanmelden om mee te gaan fietsen. Dit is vet chill, want op deze manier hoef je niet voor alles een touroperator te betalen, wat sowieso duurder is dan wanneer je het zelf regelt, je moet alleen even weten hoe. Dus wij zaterdagochtend vroeg met zijn vijventwintigen richting de waterkant gefietst, daar alle fietsen en onszelf in een paar bootjes gehesen en naar de overkant van de Surinamerivier gevaren.
Om naar de overkant te komen is er een autobrug van 53 meter hoog, zodat er nog boten onderdoor kunnen. De afstand is een beetje te groot om een brug te maken die open kan. Die brug is nogal stijl dus als je geen afgetrainde wielrenner bent kom je daar echt niet met je fiets boven, ook moet je dat maar net willen, de zoon van onze huisbaas was laatst nog betrokken bij een botsing op de brug, omdat een auto niet meer kon remmen. Het alternatief is dan dus met een heerlijk houten bootje over het water met de wind in je haren, voor SRD 2.5 wat dus ongeveer 60 eurocent is.
Eenmaal aan de overkant allemaal weer op de fiets gestapt richting plantage de Peperpot. Af en toe tussendoor even bij een chinees gestopt om een heleboel drinken te halen, want het was weer heerlijk warm. De plantage was helemaal overwoekerd en leer daardoor op een kleine jungle. Allerlei soorten bomen en planten echt heel tof om te zien. We passeerden ook geregeld een bord waar allerlei soorten dieren op stonden die er te vinden zouden zijn, maar omdat het midden op de dag was en we met een groep van 25 niet zo heel stil konden zijn hebben we helaas de poema’s, aapjes en vogels niet gezien. Maar het was nog steeds heerlijk, lekker een beetje fietsen in de bushbush buiten de stad. Toen we terugkwamen merkte ik dat ik wat weinig gedronken had en had ik een kleine zonnesteek opgelopen, dus lekker in bed gedoken en de rest van de dag niet zoveel meer gedaan. Zo vloog het weekend alweer om en was het weer tijd voor de volgende stageweek.
Toen ik hierheen ging was ik van plan om lekker te gaan hardlopen, dus mijn hele outfit inclusief schoenen meegenomen. Dit is helaas niet echt te doen langs de weg, dus daar ging mijn sportplan. Daarom gaan we nu af en toe naar een zwembad in de buurt en daar lekker baantjes zwemmen. Het schijnt dat je ook in de cultuurtuin – geen idee wat het inhoud- kan hardlopen, dus dat moeten we binnenkort maar eens gaan proberen. Woensdag hebben we met zijn allen appeltaart gebakken, omdat het de dag was dat de vader van mijn huisgenootje was overleden. Onze taartvorm was nogal verroest dus hebben we bij de chinees vet leuke hartvormige cakevormen gekocht en hierin hele mooie appeltaartjes gebakken!
Daarop volgde de vrijdag alweer snel en hadden we weer een feestje op de planning staan! Eerst lekker uit eten geweest bij een restaurant met uitzicht over de rivier. Twee van mijn huisgenootjes hadden bezoek uit Nederland en die wilden graag met de partybus. Maar wij wilden dit natuurlijk als verassing doen, dus een verhaal opgehangen over dat het niet zomaar kon, maar dat we wel een huisfeestje hadden ergens en dat dat ook heel gezellig was! Ondertussen hadden we stiekem een partybus geregeld, iedereen opgetrommeld en surprise! En we zouden deze keer met de bus over de autobrug gaan! Het was fantastisch, totdat we op de brug waren en de chauffeur dacht dat we een lekke band hadden. Maarja je kan niet echt stoppen op die brug, dus toch maar tot het einde doorgereden en daar gestopt. Stonden we dan in the middle of nowhere met onze muziek op de bus. Maarja we moesten toch weer terug, dus weer terug over de brug, daar weer een halfuur stilgestaan, maar gelukkig viel het allemaal mee en konden we gewoon verder! Afgezet bij Touche, waar we weer een mooi feestje gevierd hebben.
Verder in dat weekend naar ford Zeelandia geweest, het ford dat de kolonisten gebouwd hebben. Daar een rondleiding gehad en een heleboel geleerd over het ontstaan en de geschiedenis van Suriname en Paramaribo. Daarna nog een lekker echt kopje koffie gehad in plaats van de vieze oploskoffie die je overal hebt, dus ik was weer helemaal gelukkig! Vervolgens gingen we naar hotel Krasnapolski, lekker aan het zwembad liggen en lunchen. Op de weg daarnaartoe waren ze aan het asfalteren, dus ik was helemaal gelukkig. Dat was namelijk het begin van mijn fietsroute naar huis waar al 3 weken het asfalt van de weg geschraapt was. Het was 1/3 weggeschraapt, 1/3 van de route was slecht asfalt en het laatste gedeelte was wel oke. Dus nu heb ik fantastisch asfalt als ik naar huis fiets!
Toen maandag weer een dagje stage, ik was al uren bezig met een kapconstructie uittekenen. Komt mijn begeleider langs: Oh, dat mag je allemaal wel weglaten hoor, anders word de tekening te druk. Doei 5 uur van mijn stagedag. Kon ik weer helemaal overnieuw beginnen! Dus toen was ik chagrijnig, de rest van de dag ging alles natuurlijk verkeerd, echt zo’n dag dat ik beter nooit uit mijn bed had kunnen komen. Toen had ik ook eigenlijk gepland dat ik mijn blog zou gaan schrijven, maar daar had ik toen natuurlijk geen zin meer in. Maarja, af en toe even een baaldagje is de volgende ochtend wel weer te overzien en gelukkig is er altijd wel iemand waar ik dan lekker mee kan appen of skypen, dus lang leve het internet hier!
Ik had intussen ook mijn stagewerkplan ingeleverd en zou woensdagochtend gaan skypen met mijn stagedocent vanuit Nederland. Dus woensdagochtend ging mijn wekker op de normale tijd en ik denk noo ik moet al bijna skypen, straal vergeten de vorige avond! Dus maar even voor de uitzondering een turbo ochtendje. Gelukkig was ze heel positief en na een halfuurtje moest ik ook richting stage. Toen kreeg ik op stage mijn eerste keer stagevergoeding! Hier krijg je het niet op je bankrekening, nee je krijgt een speciale envelop van de bank, ze tellen het op de cent voor je uit en dan moet je een kwitantie tekenen. Dus na de rest van de dag lekker biertjes gehaald voor het huis, wat een beetje een traditie aan het worden is als je voor het eerst loon krijgt!
Donderdag was weer een feestdag, Divali deze keer, het lichtjesfeest. Eigenlijk waren er daarvoor de hele week al activiteiten. Woensdagavond naar het onafhankelijkheidsplein geweest om even te kijken, er was niet heel veel te doen, het is een bezinningsfeest, maar wel leuk om te zien hoe iedereen helemaal in mooie kleding kwam. Ook werd er muziek gemaakt, waren er allerlei kraampjes en gingen de mensen om de beurt een soort olie in het vuur gooien. Daarna nog even lekker een cocktail gedronken en toen weer naar huis.
Donderdag zou ik heel goed voor school bezig gaan, want ik moet binnenkort een opdracht inleveren.’S ochtends even bezig geweest, maar mijn laptop deed een beetje vreemd. Wilde ik na de lunch weer verdergaan, deed mijn toetsenbord het niet meer! Ik dacht echt nee, dit kan echt niet, ik heb hem nog heel lang nodig! Ik kreeg al flashbacks naar Ghana waar mijn laptop gejat was en ik hem terug kreeg met een dubbele Windows, dus mijn held Henko geappt, met een heel dringend HELP! Want ik zag de komende maanden zonder laptop – en dus zonder internet op stage – nog niet zo zitten. Blijkbaar is het een fout in mijn model, maar er was wel een tijdelijke oplossing. De schroefjes wat losser draaien. Maarja dan moet je uiteraard wel een schroevendraaier hebben. Dus het hele huis omgekeerd, allerlei handige dingen gevonden maar geen schroevendraaier. Gelukkig zag ik de zoon van de huisbaas net bij het hek staan, dus een sprintje getrokken naar hem toe en hij had er gelukkig een. Dus hij doet het weer! Voor zo lang het duurt in elk geval.. Toen was er helaas niet zoveel tijd meer om aan mijn opdracht te werken. Vrijdag weer naar stage en ’s avonds spullen ingepakt, want zaterdag gingen we op trip naar het binnenland!
We moesten om half 8 verzamelen, dus lekker vroeg! Ook zouden we ontbijt krijgen onderweg, maar ik had al zo’n trek toen we weggingen van huis dat ik nog maar even een pakje crackertjes mee had gepakt. Nou was ik blij dat ik die al gegeten had, want we stopten na een uur bij een tentje waar we bakabana’s (banaan gefrituurd in beslag) en een soort aardappel/vleeskroketjes kregen, uiteraard met de scherpe sauzen erbij! Best wel heftig dus op de lege maag, maar wel erg lekker. Daarna reden we naar Brownsberg bij het Brokopondo meer – zoek maar even op op de kaart- daar even gechillt bij het uitzicht. Toen moesten we als snel alle overbodige spullen dumpen in de bus, want we gingen een fikse wandeling maken naar de Irene watervallen. Zoveel mogelijk water, koekjes en bananen in mijn rugzak gestouwd en daar gingen we. Het was bijna alleen maar afdalen, dus we waren blij dat het niet geregend had want dan was het nog gladder geweest. Ander halfuur afdalen later door het adembenemende oerwoud, met hele nare steekvliegen waardoor je alleen maar door wilt lopen, kwamen we bij de waterval aan. Omdat het droog seizoen is was het geen enorme waterval, maar we konden er wel heerlijk onder staan! Even lekker afkoelen en bijkomen! Het nadeel van afdalen is dat je weer omhoog moet helaas.. Ik had donderdag al iets te enthousiast mijn oefeningen voor mijn knieën gedaan, dus ik had al lekker wat spierpijn voordat we begonnen, dus het was even afzien om weer boven te komen, maar wel heel tof om te doen! Eenmaal weer boven was er heerlijk voor ons gekookt dus konden we lekker weer bijkomen! Na nog even gechillt te hebben en aapjes gespot weer in de bus gestapt, nu richting Ston Island. Dit ligt echt aan het Brokopondomeer, een aangelegd stuwmeer ter grote van de provincie Utrecht, waar stroom uit opgewekt word. Heel tof dat er op zo’n grote schaal schone energie opgewekt word, alleen een beetje jammer dat een groot deel daarvoor de bauxietwinning word gebruikt.
Ston Island was zo mooi, we kwamen aan met ons busje, de zon ging al bijna onder en er stonden overal steigers aan het meer. Het stuwmeer is aangelegd en alle bomen staan er nog in. Zo kan je heel goed zien wat hardhout is, de bomen die nog staan en alles wat niet van hardhout is is verrot tot net onder de oppervlakte van het water. Die zie je dus niet. Dus als je gaat varen, voel je geregeld dat je even over een boom heen vaart. Na wat foto’s gemaakt te hebben moesten we snel onze hangmatten gaan ophangen, want het werd al bijna donker. Ik had mijn eigen hangmat mee, kon ik daar ook mooi een keer in slapen. Twee gidsen waren ons aan het helpen en zaten meteen: zo’n kleine hangmat heb ik nog nooit gezien, kan je daar wel in slapen? Nou ik zal nog eens mijn eigen hangmat meenemen joh.. Nadat alles hing zijn we lekker gaan eten om vervolgens een kampvuur op het strand te bouwen! Daar hebben we tot diep in de nacht gezeten, chille muziekjes aan, af en toe even met je voeten in het water staan en een beetje kletsen met iedereen. Daarna allemaal onze hangmat of bed in gedoken. Ik dacht nu ben ik echt moe, dikke wandeling gedaan, heel lang opgebleven, ik zal ze eens even laten zien hoe lekker ik kan slapen in mijn ‘kleine’ hangmat!
Dat werd hem dus niet, de eerste 3 uur prima geslapen totdat er een enorme hoeveelheid vogels keihard gingen lopen krijsen. Vervolgens had ik het koud, dus moest ik me uit mijn hangmat en klamboe wurmen om wat warms te pakken en toen moest ik ook nog naar de wc. Dus tegen de tijd dat ik weer in mijn hangmat lag was ik helemaal wakker. Er was overigens wel een hele mooie zonsopgang, dus dat maakt het wel een beetje goed. We moesten ook wel op tijd gaan ontbijten, dus iedereen begon ook al een beetje wakker te worden. Na het ontbijt gingen we met een bootje naar een van de vele eilandjes in het meer. Daar lekker aan het strand gelopen, nog meer aapjes gezien en er liepen ook schildpadden! Geen enorme zeeschildpadden, maar wel hele leuke. Toen weer terug naar ons kamp, waar we piranha’s konden gaan vissen. Helaas beten ze niet erg en we moesten ook al weer onze spullen gaan inpakken, want we zouden met een aantal mensen nog naar Berg en Dal gaan en daar gaan ziplinen. Dus Ston Island uitgezwaaid en op weg naar ons volgende avontuur!
We moesten eerst natuurlijk in onze outfit gehesen worden en oefenen, maar daarna begonnen we met een stuk naar boven lopen. Ik dacht ohnee daar gaan we weer, maar gelukkig was het niet zo ver. Vervolgens een heel aantal stukken geziplined door het oerwoud heen op 35 meter hoogte en het ging hard! Ook hadden we een stuk van 210 meter over de Surinamerivier heen, wat ook echt heel erg tof was! Het laatste stuk mochten we van jongens die ons begeleiden op de kop als we wilden. Dus je klemt de katrol en het touw tussen je voeten en dan laat je gewoon je handen los! Echt awesome! Toen zat de ander halfuur dat het duurde er alweer op en werden we met een bootje teruggebracht naar het startpunt! We zaten helemaal onder de modder, dus nog even opgefrist in de rivier en toen maar weer door, want we moesten nog de stuwdam zien!
Daar nog langs geweest, eerst vanaf de brug gekeken die nog over de Surinamerivier loopt waar je tegen de enorme wand uitkijkt. Daarna zijn we naar boven gereden om bovenop te staan. Echt een fantastisch uitzicht, ook zie je heel goed het enorme waterhoogte verschil tussen de rivier en het Brokopondomeer. Dit kan je ook wel goed zien op een van de laatste foto’s! Daarna chill thuis afgezet, we waren kapot maar het was echt fantastisch! Ik kan niet wachten tot volgende maand als we Voltzberg willen gaan doen en 4 dagen gaan!
Hier laat ik het even bij voor nu! Ik zal proberen om wat vaker te schrijven of wat minder leuke dingen te doen, zodat het niet zulke ellenlange verhalen worden. Maar ik moet nou eenmaal alle details vertellen:)
Liefs!
Paramaribo!
Nou daar zit ik dan weer, op mn bedje onder de klamboe - die ik tegenwoordig gelukkig enig onder controle heb! - ik ben hier nu 2,5 week, maar het voelt eerder als 2,5 maand. Maar alleen maar in positieve zin, door alle nieuwe indrukken en leuke dingen die ik al gedaan heb! De wifi werkt perfect, dus we kunnen allemaal zoveel skypen en facetimen als we willen.
Maar, na mijn eerste stagedag, daar waren we. De rest van mijn eerste stageweek ging vrij vlot, dinsdagochtend heb ik mezelf nog behoorlijk moeten vermaken, maar gelukkig had ik een boek over de oude surinaamse bouwkunst, dus ging ik me daar maar eens in verdiepen! Dat kwam goed uit, want 's middag ging ik met mijn stagebegeleider naar een monumentaal houten huis dat gerenoveerd moest worden en dat mocht ik dan wel even gaan uittekenen. Het complete huis werd gestut, omdat het anders zou instorten en dan het idee dat er tot voor kort gewoon mensen in woonden! Je ziet dit heel veel door de stad heen, dan weer een afgrijselijk pand tussen allemaal mooie houten huisjes, aangezien er totaal geen regelgeving is voor het straatbeeld zoals in Nederland. Een aantal straten zijn aan de werelderfgoedlijst toegevoegd en worden dus goed onderhouden, maar alle anderen staan er of totaal verwaarloosd bij, of ze zijn knalrose geschilderd of hebben veel te grote neonletters op de gevel, wat er uiteraard allebei niet uitziet. Maar qua stage ben ik voornamelijk bezig geweest met dit huis uittekenen, Huize Dora. En mezelf ondertussen het tekenprogramma aanleren waar ik het in moet tekenen. Als ik dan voor de honderdste keer binnen een uur probeer om iets te doen met een AutoCAD sneltoets, kan ik soms mijn computer wel opeten, maar er zit vordering in.
Die week hebben we verder niet erg veel bijzonders gedaan, ik was voornamelijk kapot als ik thuiskwam, dan chillden we hem bij het huis in de hangmat, gingen we een keer boodschappen doen, koken en allemaal om 10 uur naar bed! Dus ik krijg in elk geval een ritme hier, door de week dan.. Dat weekend gingen mijn huisgenootjes allemaal op trip, dus had ik lekker het rijk alleen thuis, ook best lekker voor een keer.
Mijn fietsband was alleen op donderdag op de terugweg nogal los gaan zitten, en aangezien het niet bepaald veilig is om te fietsen, was ik toen maar gaan lopen. Vrijdag had ik een fiets geleend van een huisgenootje, dus zaterdag moest ik hem echt laten fiksen. Eerst even lekker uitgeslapen, skypen en nog een heleboel nutteloze dingen gedaan om vooral nog even niet aan dat enorme eind in de zon lopen naar de fietsenmaker te denken. Een van die dingen was ook dat ik ging proberen hem zelf te maken. In onze fietsenschuur staat een enorme gereedschapskist, dus ik vond iets wat pastte en begon de schroeven van mijn voorwiel aan te draaien. Eerst dacht ik, het werkt! Ik kan dit! Ik hoef niet naar de fietsenmaker! Totdat ik ze al zo lang had aangedraaid en mijn wiel nog net zo los zat, dus ik het maar opgaf. Intussen was het al behoorlijk laat, dus ik bel de fietsenmaker met mijn liefste stem of ik nog langs mocht komen? Stiekem had ik natuurlijk gehoopt dat na mijn zielige verhaal, waarin ik uiteraard niet vertelt had dat ik er zelf ook aan had zitten prutsen, dat ze de fiets zouden komen ophalen. Dat was helaas niet het geval. Dus ik ging me omkleden in mijn wandelproof maar niet te warme outfit en had een heleboel water meegesleept. Nou daar gaan we dan, dus ik zet mijn fiets weer rechtop, zet er drie stappen mee en toen viel het wiel eruit. Ik moest zo hard lachen, ik dacht natuurlijk gebeurt mij dit, mijn band gaat nooit gewoon lek ofzo, nee bij mij vallen mijn trappers van mijn fiets, ik rij door een schroef waardoor allebei mijn banden verwisseld moeten worden, ik zit achterop bij iemand en de bagagedrager valt eraf of mijn wiel valt er gewoon uit! Dus ik de fietsenmaker maar weer bellen, hij stuurde een taxi en toen was hij in een halfuurtje gefikst en ook nog gratis, wat een service! En stiekem was ik wel opgelucht dat ik dat hele stuk niet hoefde te lopen;)
Zondag kwamen mijn huisgenootjes weer gezellig thuis en begon de werkweek alweer. Maandagavond gingen we naar het Indonesisch festival in de stad, waar we weer allerlei gerechten geprobeerd hebben en allemaal erg bijzondere optredens mochten bijwonen. Woensdag gingen we uit eten bij Bar Zuid, even wat minder Surinaams, want dit is van Nederlanders met echt fantastische pizza's! Donderdag ging ik met mijn stagebegeleider langs een aantal filialen van de Surinaamsche Bank (DSB) Ze bestaan namelijk in januari 50 jaar, dus moeten er allemaal tip top uitzien! Wel heel leuk om langs een aantal projecten van het bureau te gaan. Zo was er ook een in Lelydorp, wat tussen Paramaribo en het vliegveld in ligt. Een behoorlijk stuk rijden, maar het was heel leuk om even te kijken hoe het er buiten de stad uitziet! Verder gingen we lunchen met surinaams eten, dus ik heb gebakken casave met pindasaus, zoute gefrituurde vis en heel veel sambal geproefd, was echt top! Kunnen we die ook weer afstrepen. 's avonds gingen onze huisgenootjes die salsalessen hadden gevolgd dansen voor hun diploma, dus hier moesten we uiteraard even bij gaan kijken! Het was achter een hotel, bij het zwembad, echt een hele mooie locatie! Allemaal geslaagd, dus daar hebben we nog even Chillers op gedronken!
Vrijdag was er een meisje uit een ander huis jarig, dus gingen we eerst uit eten en hadden we daarna als verassing een partybus! Dat is een bus zonder dak, met keihard muziek die de hele stad doorrijdt, ze komen altijd langs ons huis dus wij waren heel benieuwd! Maar het was echt heel leuk, je moet alleen niet de hele tijd bij de boxen gaan staan want dan word je echt doof. Daarna op stap geweest in Touché, was uiteraard ook weer erg gezellig! Er zijn hier zoveel Nederlandse stagiaires, je leert zoveel mensen kennen, echt heel leuk!
Zaterdag mochten we eindelijk weer uitslapen, wat we ook uitgebreid hebben gedaan! 's avonds kwamen nog drie andere meiden langs, waar we lekker thuis mee geborreld hebben.
En zondag had ik eindelijk mijn eerste tripje gepland staan! Dus we stapten om 2 uur in de taxi, met twee huisgenootjes en twee andere meiden om naar Leonsberg te rijden. Daar stapten we op een houten bootje om vervolgens de surinamerivier op te gaan! Alleen het varen alleen al was al heerlijk, maar we gingen dolfijnen spotten! Dus na een tijd varen kwamen we bij het punt waar de Atlantische Oceaan, de Surinamerivier en de Commewijnerivier samen komen, lees heel veel golven, en gingen opzoek naar de paar families dolfijnen die de rivieren inzwemmen. Ze hadden helemaal traditionele muziek waar ze op af zouden komen en al snel zagen we ze. Ik denk dat we ongeveer een uur lang alleen maar gekeken hebben rondgedraaid in de boot en foto's gemaakt. We hebben er echt veel gezien en het was zo tof! Helaas zijn ze heel snel en moeten de meeste camera's wat scherpsteltijd hebben, dus je ziet ze wel op de foto's maar niet fantastisch:) Daarna zijn we richting Braamspunt gevaren, het enige natuurlijke zandstrand in Suriname. Daar mochten we uitstappen en lekker een tijdje aan het strand lopen. Het was ook inclusief eten, dus we kregen weer allemaal lekkere surinaamse gerechten! En toen was het alweer tijd om te gaan, want je kan alleen met een bepaald tij goed wegkomen van het strand. Het was toen ook nog een behoorlijk eind varen terug naar Leonsberg dus we hebben heerlijk de zonsondergang en flitsen van onweer in de verte bekeken vanaf de boot. Onze taxi stond toen alweer klaar, dus we gingen lekker rozig weer naar huis.
En dat was het wel zo'n beetje voor nu! Vandaag weer een prima dagje stage gehad en we gaan zo lekker eten! Tot snel!
Welcome to
Het is weer tijd voor een eerste blog! Het is 29 graden, de zon gaat bijna onder en het voelt alsof ik hier al heel lang ben. Toen ik de naam van mijn account aanmaakte rekende ik er blijkbaar niet op dat ik nog meer zou gaan doen dan naar Ghana, dus daar moeten jullie maar even overheen lezen! Maar nu eerst even terug naar 5 dagen geleden.
Na woensdagavond onwijs gestresst te hebben omdat mijn koffers uiteraard weer te zwaar waren, vertrok ik donderdagochtend om half 8 richting Schiphol. Daar aangekomen was mijn vlucht uiteraard vertraagd, want in Suriname moet alles toch erg relaxed, dus daar kan je beter maar zo snel mogelijk aan wennen. En met de temperaturen overdag (+/- 35 graden, maar in de zon voelt het als 50) geven we ons daar graag aan over. Dus nog even lekker koffie gedaan, waarna ik op pad ging om mn gate te gaan zoeken. Iedereen kwam blijkbaar wat laat aan, want er stond een immense rij met voornamelijk surinamers, dus het duurde allemaal weer intens lang! Maar uiteindelijk kwam ik bij de douane en mocht ik gelukkig mijn veel te zware handbagage ook meenemen! Een beetje filmpjes gekeken in het vliegtuig, we kregen twee keer een maaltijd en bij de eerste had ik geen honger maar dacht ik, he ik moet nog 6 uur en ik weet niet wanneer ik weer eten krijg. Dus met moeite een deel naar binnen gewerkt, kregen we drie uur daarna weer eten. En KLM had geprobeerd roti te maken, wat geen succes was uiteraard dus daar was mijn eerste beeld ook meteen van verpest.
Verder verliep het allemaal soepel en toen we uit het vliegtuig stapten viel de warmte meteen bovenop je, meteen door in de rij voor de paspoortcontrole, wat ook weer intens lang duurde. Maar na drie kwartier was ik er eindelijk doorheen, toen lag gelukkig alle bagage al op de band en de taxi die me naar mijn huis zou brengen stond al te wachten, dus dat verliep allemaal vrij vlot! Het bleek nog best een eind rijden vanaf het vliegveld, maar we reden al wel langs een heleboel random geplaatste huizen. Toen dacht ik echt, als dit het is waarom ga ik hier stage lopen bij een architectenbureau, dit is een verloren zaak! Maar gelukkig kwamen we op een gegeven moment echt Paramaribo binnen met zijn mooie oude witte huizen, met intens lelijke gebouwen ernaast;) Dus er is nog hoop!
Toen ik uiteindelijk na alle andere mensen afgezet te hebben en elke keer dacht dat ik dood ging omdat de chauffeur zo hard reed, het zijn eerste dag was en ik blijkbaar altijd landen uitkies waar ze links rijden werd ik verwelkomd door Maya, mijn huisbaas en de drie huisgenootjes die er al waren. Die avond zo lang mogelijk geprobeerd wakker te blijven om maar alvast te wennen aan het tijdverschil, een beetje gechillt met mijn huisgenootjes en uiteindelijk om half 11 onder mijn klamboetje in mijn kamer gekropen. Die klamboe is echt een kloteding, aangezien ik altijd vet vaak wakker word 's nachts dat hij open is of ik er bovenop lig doordat de ventilator hem opzij blaast, maarja beter dan zonder.
De volgende ochtend werd ik uiteraard om 7 uur wakker, dus ging ik nog even bij mijn huisgenootjes zitten die zich klaarmaakten voor stage. Toen zij eenmaal weg waren heb ik lekker de spaanse versie van netflix zitten kijken en mijn koffers uitgepakt. Om 11 uur ging ik een tour door de stad doen met de zus van Maya. Even alle buurten bekeken en ook maar meteen Surinaamse dollars gepind, een simkaart en een fiets gekocht! Dus ik op de fiets achter haar auto aan naar huis, even wennen aan het links fietsen en de hobbels in de weg, maar het ging prima! We zijn toen ook met de auto naar mijn stageadres gereden zodat ik voor maandag wist hoe ik moest fietsen. Toen ik thuiskwam kwamen de meiden alweer bijna thuis waarna we het weekend hebben ingeluid met de Surinaamse rum: Borgoe met cola of sprite. Vervolgens wilden we pizza bestellen maar nam de pizzeria niet op. Dus we gingen naar de chinees vlakbij. We noemen alle supermarkten de chinees, omdat alle kleine supermarkten van chinezen zijn die alleen maar mandarijn spreken en je zoveel mogelijk negeren. Daar haalden we twee diepvriespizza's en noodles voor als we daarna nog honger hadden. 's avonds kwam nog een jongen uit een ander huis die ook van de hanzehogeschool komt en hebben we lekker gechillt in de tuin.
Zaterdag lekker uitgeslapen, overdag eigenlijk vrij weinig uitgevoerd en 's avonds kwamen weer twee nieuwe huisgenootjes. Daar zijn we lekker mee uit eten geweest, waarna ik samen met een meisje uit mijn huis naar een ander huis gingen vlakbij ons waar ook allemaal nederlandse stagiaires zitten. Er zijn namelijk vooral veel Nederlandse meisjes die hier stage lopen. Met een paar van hun zijn we later op de avond op stap gegaan in een club boven een casino. Eerst mocht ik en 1 ander meisje alleen naar binnen omdat de rest niet aan de dresscode voldeed. Maar gelukkig na een tijdje te blijven staan en de manager die langskwam mochten we toch wel naar binnen.
Zondag zijn we wezen zwemmen en heb ik me een beetje voorbereid op mijn eerste stagedag van vandaag. Hoe moet ik ook alweer fietsen? Ze hebben hier namelijk ook vet veel eenrichtingsverkeer dus je moet op de heenweg een andere route fietsen dan de terugweg. Zondagavond gingen we allemaal vrij op tijd naar bed, omdat iedereen maandag weer vroeg moest beginnen. Ik kon alleen totaal niet slapen, toch allemaal spannend hoe het vandaag zou verlopen!
Maar.. Ik ben in een keer goed gefietst vandaag! Ik kwam om 07.59 aan bij het architectenbureau, dus dat vond ik best wel goed van mezelf. Eerst even een tijdje gekletst met John, mijn stagebegeleider en de directeur. Ik mag echt gaan meewerken aan leuke projecten! Mijn stroopwafels die ik mee had genomen waren totaal geplet in mijn koffer, maar ze waren er wel heel blij mee. Dus ik heb ze samen met de secretaresse van elkaar los gehakt;) De rest van de dag was een beetje saai, omdat ik vooral aan het inlezen was en nog geen internet had op mijn computer. Maar een van de architecten was jarig gisteren, dus die had roti gehaald voor iedereen als lunch. En deze was een stuk beter dan die van KLM! Alleen doen ze er niet zoals in Nederland kipfilet in, maar gewoon kip met botjes, dus je bent eerst alle botjes eruit aan het plukken. Maarja je hoort het ook met je handen te eten! Ze vroegen nog of ik echt geen mes en vork wilde, maar dat gaan we natuurlijk niet doen!
De terugweg ook in een keer goed gefietst, en daarna lekker in de hangmat gechillt in de tuin. Onze twee nieuwste huisgenootjes hebben lekker gekookt vanavond, kip met rijst uiteraard. maar wel heel lekker! En ze hebben trouwens wel gewoon aardappeltjes hier, bij de chinees hebben ze gewoon zakken friet en aardappelschijfjes van aviko! Net zoals vet veel soorten shampoo enzo, er zijn ook twee grote supermarkten waar ze ook heel veel nederlandse producten hebben, dat is alleen best wel duur. Maar het valt me dus alles mee!
Ik ga nu nog even chillen in de tuin! Sorry voor het intens lange verhaal, ik kan het ook niet helpen;)
Liefs!